Psychoterapia indywidualna to proces rozwoju zdolności przystosowawczych i mechanizmów obronnych klienta dokonujący się we wspierającej relacji pomiędzy terapeutą a klientem. Sesja psychoterapii indywidualnej trwa 50 minut, zwykle odbywa się raz w tygodniu o stałej porze. Liczba sesji psychoterapii jest zależna od problemu zgłoszonego przez klienta oraz jego zdolności adaptacyjnych. Terapie krótkoterminowe mające zastosowanie w sytuacjach kryzysowych i problemów adaptacyjnych trwają od kilku tygodni do 3 miesięcy. W odniesieniu do innych problemów terapie trwają od 10 miesięcy do kilku lat i często są uzupełniane grupową formą psychoterapii. W naszym centrum psychoterapia jest prowadzona w taki sposób, aby nie tylko doprowadzić do ustąpienia uciążliwych objawów, ale, o ile to możliwe, doprowadzić klienta do trwałej zdolności samoregulacji swojej psychiki wobec problemów bieżących.
Zaburzenia nerwicowe – przewlekłe złe samopoczucie, obniżenie nastroju, poczucie zmęczenia przy wstawaniu rano, trudności z zasypianiem lub bezsenność, niechęć do życia, myśli samobójcze lub pragnienie śmierci, drażliwość i wybuchowość, odreagowywanie na dzieciach, współmałżonku to sygnały mówiące o konieczności zasięgnięcia porady. Podobnie, gdy dopada lęk paraliżujący przed podejmowaniem działań życia codziennego takich jak zakupy, wyjazd do pracy czy na delegację, czy też, gdy boimy się podjęcia ról społecznych takich jak małżeństwo, macierzyństwo, ojcostwo. Uwaga: osoby, które utraciły kontakt z otoczeniem, lub są bezpośrednio po dokonaniu próby samobójczej powinny być niezwłocznie skonsultowane z lekarzem psychiatrą.
-
Zaburzenia psychosomatyczne – uczucie „kluski w gardle”, ciągłej tendencji do płaczu, przewlekłej bolesności pasa barkowego, zaburzeń gastrycznych, co, do których lekarz stwierdza podłoże psychogenne. Trudności z zajściem w ciążę lub utrzymaniem ciąży o podłożu idiopatycznym. Nie sposób wyliczyć wszystkich objawów tej grupy. Należy stosować się do zasady, że najpierw lekarz ocenia przyczynę i warto go zapytać, czy psychoterapia będzie pomocna w leczeniu danego schorzenia.
Zaburzenia odżywiania to nie tylko bulimia czy anoreksja. Kiedy stale myślisz o diecie, jesz pod wpływem emocji, masz niezdrowe nawyki żywieniowe, stale liczysz kalorie, to czas na konsultacje z naszym psychodietetykiem Zuzanną Jamróz. Zapraszamy do przeczytania artykułu: Czy psycholog może pomóc w odchudzaniu i innych problemach z jedzeniem?
W naszym zespole jest także dietetyk kliniczny Klaudia Waśkiewicz, zajmująca się żywieniem w różnych chorobach somatycznych, takich jak np. cukrzyca, nadciśnienie, miażdżyca, dyslipidemia, insulinooporność, zaburzenia pracy tarczycy (np. choroba Hashimoto), problemy jelitowe, choroby onkologiczne.
Zaburzenia poczucia wartości przejawiającego się niską samooceną, niepewnością, lękiem, „kuleniem się w sobie” i wycofaniem w kontaktach społecznych. Osoby o niskim poczuciu własnej wartości są skłonne do tego, aby fałszywie, często na własną niekorzyść, interpretować wypowiedzi i sposoby zachowania drugiej osoby, co powoduje dużą trudność w nawiązywaniu relacji z ludźmi. Częste porównywanie się do innych, nieustanne poszukiwanie akceptacji i uwagi ze strony innych osób oraz pozostawanie zależnym od ich zdania, są najczęściej spotykanymi objawami niskiego mniemania o sobie. Poczucie własnej wartości jest bazą budowania odpowiedniej pozycji życiowej i obrazu samego siebie. Ma istotny wpływ na podejmowane działania, jak i również odpowiednią motywację do nauki i pracy.
Kryzys wywołany utratą najbliższych z powodu śmierci bliskiej osoby, rozwodu, przeżyciem traumatycznej sytuacji, na przykład wypadku, pożaru, utarty pracy czy choroby.
Konflikty z najbliższymi: rodzicami, mężem, rodzeństwem, dziećmi. Długotrwałe konflikty powodują znaczne upośledzenie prawidłowego funkcjonowania w życiu codziennym i często skutkują pojawianiem się zaburzeń nerwicowych.
Adaptacja chorych oraz ich rodzin do choroby nowotworowej lub niepełnosprawności. Przewlekła choroba jest zakłóceniem dotychczasowego dobrostanu, poczucia szczęścia, naturalnego stanu ładu jakim jest zdrowie. Adaptacja do choroby ma na celu poradzenie sobie zarówno z samą chorobą, jej problemami oraz leczeniem, jak i również ze zmianami życia, jakie wywołała. Choroba terminalna czy niepełnosprawność powodują znaczne straty w życiu osoby cierpiącej, jak i jej najbliższego otoczenia. Obserwujemy u tych osób takie zaburzenia adaptacyjne jak: zaprzeczanie, gniew, bunt, targowanie się, depresję i rezygnację. Pomoc psychoterapeutyczna obejmująca zarówno pacjenta, jak i jego cierpiącą rodzinę. Terapia pomaga w przeżywaniu trudnych uczuć tak, by nie dezorganizowały życia oraz w zaakceptowaniu nieodwracalnych zmian wywołanych chorobą z jednoczesnym ustaleniem wspólnie z rodziną realistycznych celów.
Żałoba po stracie najbliższych. Tradycyjnie żałoba rozumiana jest jako stan smutku, żalu i cierpienia związanego ze śmiercią osoby bliskiej. Jest pewnym procesem przeżyć zarówno psychicznych, jak i fizycznych mających swoja dynamikę i zmieniających się w czasie. Utrata ukochanej osoby wywołuje poważną dezorganizację w rodzinie. Lęk, jaki budzi śmierć, jest zjawiskiem powszechnym i stałym, a przez śmierć osób uświadamiamy sobie własną śmiertelność. Do najbardziej charakterystycznych reakcji na stratę należą: wyparcie – „to nie może być prawdą”, ból, złość, poczucie winy, uczucie straty, depresja oraz w końcu akceptacja, czyli etap pogodzenia się ze stratą. Ciągłe wspominanie, poczucie wyobcowania, zagubienia, utrata zainteresowania sobą i otoczeniem, wycofanie się ze świata zewnętrznego, zaniedbywanie obowiązków w pracy, zaniedbanie wyglądu zewnętrznego, trudności w rozwiązywaniu piętrzących się problemów to charakterystyczne postawy w okresie żałoby. Kiedy jednak żałoba nie mija i przeciąga się ponad pół roku, należy skorzystać z pomocy psychoterapeuty, aby stan dezorganizacji życia się nie utrwalił.
Diagnostyka w obszarze uzależnienia. Jeżeli Ciebie lub Twoich bliskich niepokoi sposób, w jaki zażywasz substancji psychoaktywnych (alkohol, marihuana, itp.) lub niepokoją Cię pewne zachowania (kompulsywne zakupy, czas spędzony w Internecie, gry hazardowe, pracoholizm itp.) spotkanie z psychologiem pomoże Ci ustalić, co i w jakim zakresie jest problemem. Terapia ze specjalistą ułatwią Ci podjąć odpowiednie kroki w celu zatrzymania dalszego rozwoju uzależnienia, zmotywować Cię do działania (np. podjęcia leczenia odwykowego w ośrodku terapii uzależnień) oraz zapewnić wsparcie i psychoedukację dla Ciebie i Twoich najbliższych.